Κατ’ αρχήν, υπάρχει παρεξήγηση στο θέμα του λούστρου. Δεν είναι λούστρο ότι θυμίζει ξύλο ή κάποιο έγχρωμο συντηρητικό ξύλου. Το λουστράρισμα επίπλων είναι μια χρονοβόρα διαδικασία, που απαιτεί αρκετή υπομονή και εμπειρία. Σημαντικό ρόλο παίζει και η καλή προετοιμασία της επιφάνειας του επίπλου (αφαίρεση παλαιών χρωμάτων, φινίρισμα). Το γυαλόχαρτο θα σας είναι ιδιαίτερα χρήσιμο εκτός από την προετοιμασία των επιφανειών και στο τρίψιμο ανάμεσα στις εφαρμογές των διαφόρων υλικών που θα πούμε αργότερα. Φυσικά αυτή η διαδικασία θα πρέπει να πραγματοποιηθεί σε φούρνο βαφής, που θα εξασφαλίσει ιδανική θερμοκρασία για το στέγνωμα και απαγωγή των μικροσωματιδίων που μπορεί να κολλήσουν εκεί που δεν πρέπει, αλλά με λίγη προσοχή μπορείτε να τα καταφέρετε και στην αποθήκη ή το υπόστεγό σας.
Θα ξεκινήσουμε από το σημείο όπου το προς λουστράρισμα έπιπλο είναι ήδη απαλλαγμένο από παλαιά χρώματα (εφόσον πρόκειται για παλιό έπιπλο), έχει στοκαριστεί και έχει φινιριστεί με γυαλόχαρτο τουλάχιστο 180 το τελικό χέρι. Κάνοντας μια παρένθεση, θα ήθελα να εξηγήσω ότι το 180 δείχνει την πυκνότητα των κόκκων, δηλαδή περιέχει 180 κόκκους ανά τετραγωνική ίντσα. Επιλέγουμε την απόχρωση που θέλουμε. Τα χρώματα αυτά είναι βάσης νερού και αραιώνοντάς τα, καταφέρνετε πιο ανοιχτά χρώματα. Έτσι μπορείτε να σκουρύνετε σιγά – σιγά το χρώμα σας, βάφοντας περισσότερα χέρια αραιωμένου χρώματος. Αν πάλι σας ξεφύγει και το αποτέλεσμα είναι πιο σκούρο από το επιθυμητό, μπορείτε να το “σβήσετε” με ένα υγρό σφουγγάρι. Επίσης, μπορείτε να κάνετε διάφορα παιχνίδια με το χρώμα, όπως να κάνετε πιο σκούρα τα σόκορα και τις ακμές, ενώ το υπόλοιπο έπιπλό σας να είναι ανοιχτόχρωμο. Εφαρμόστε με πιστόλι βαφής για πιο ομοιόμορφο αποτέλεσμα, προσέχοντας πάντα τα τρεξίματα (βλ. ΒΑΨΤΕ ΣΩΣΤΑ ΜΕ ΠΙΣΤΟΛΙ ΒΑΦΗΣ). Τα μέτρα ασφαλείας προηγούνται. Μάσκα, γάντια, γυαλιά και ότι άλλο θεωρείτε ότι προστατεύει εσάς, τους γύρω σας και το περιβάλλον.Αφού στεγνώσει καλά το χρώμα της επιλογής σας, εφαρμόστε το sealer. Πρόκειται για ένα υλικό δύο συστατικών, το οποίο στεγανοποιεί το έπιπλο και δεν επιτρέπει υγρασία να μπαίνει ή να βγαίνει από το ξύλο. Κάνοντας μια μικρή παρένθεση, θα ήθελα να επισημάνω τη σημασία της υγρασίας στο ξύλο. Τόσο το ξύλο, όσο και τα προϊόντα ξύλου που βάφονται (επενδεδυμένο MDF, κόντρα πλάκέ κλπ), επηρεάζονται, καθώς πρόκειται για ζωντανούς οργανισμούς. Τα μόρια του ξύλου, ανάλογα το περιβάλλον, στο οποίο βρίσκονται, απορροφούν ή αποβάλλουν υγρασία, με αποτέλεσμα τη διόγκωση ή το στράβωμα του ξύλου. Εφαρμόστε δύο ή τρία χέρια και ανάμεσά τους πρέπει να τρίψετε ελαφρά με γυαλόχαρτο 180. Βεβαιωθείτε ότι έχει στεγνώσει καλά και γυαλοχαρτάρετε ακόμη μία φορά. Μην τρομάξετε αν δείτε ότι ασπρίζει και θαμπώνει το υλικό μετά από κάθε γυαλοχαρτάρισμα. Με την επόμενη εφαρμογή όλα θα είναι “τζάμι”. Αν κάτι δεν πάει όπως το περιμένατε και δημιουργηθούν μικροσωματίδια (μπιμπίκια), μη σκάτε. Αφού στεγνώσει, τρίψτε ελαφρά μέχρι να γίνει ομοιόμορφη η περιοχή κι εφαρμόστε το επόμενο χέρι. Τέλος, εφαρμόστε το τελικό βερνίκι, που θα δώσει την στιλπνότητα στο έπιπλό σας. Κι αυτό είναι υλικό δύο συστατικών και θα πρέπει να τα αναμίξετε με τη σωστή αναλογία. Εδώ θα πρέπει να επιλέξετε γυαλιστερό, σατινέ ή ματ, για τα οποία νομίζω δε χρειάζονται επεξηγήσεις. Κι εδώ θα χρειαστείτε δύο ή τρία χέρια με ελαφρύ τρίψιμο ανάμεσα. Προσοχή στο τελευταίο χέρι, γιατί θα επηρεάσει την υφή του επίπλου. Για να μετράτε ακριβώς τις αναλογίες σε όλα τα συστατικά, χρησιμοποιήστε μια μεζούρα. Προσωπικά, χρησιμοποιώ μεζούρα από απορρυπαντικό πλυντηρίου, που έχει και ενδείξεις. Αν έχετε κάτι άλλο, που βολεύει εσάς, “It ‘s up to you..”, που λέμε και στο χωριό μου!
Εκτιμώ ότι μπορεί ο κάθε μάστορας να λουστράρει τα έπιπλα που κατασκευάζει ή επισκευάζει, αρκεί να έχει υπομονή κι επιμονή. Καλή επιτυχία …